Zakochanie po zakochaniu

Widzimy parę, siedzą na ławce, czuć jednak między nimi dystans, są to ich ostatnie chwile razem. On próbował coś zdziałać, ona już wie że nic z tego nie będzie. Chłopak, któremu wydaje się że jest mężczyzną, jeszcze miesiąc temu dałby sobie za nią rękę uciąć. Teraz wybierały którą, lewą czy prawą.  Ona, która jeszcze miesiąc temu nie wyobrażała sobie życia bez niego, nie chce go już więcej widzieć. Milczenie trwa w nieskończoność, ale zaraz wrócą do siebie. Chłopak nie będzie potrafił zrozumieć co się wydarzyło, ona w tym czasie poczuje ulgę i będzie mogła spokojnie planować swoje życie, z kimś innym. Tak, ona ma już gałąź na która może teraz spokojnie przeskoczyć. On się dowie o tym za jakiś czas, i dopiero wtedy zrozumie, że magiczne słowa ‘uczucie się wypaliło’ to była najzwyczajniejsza ściema. I będzie musiał żyć z jedną ręką, do czasu.

* * * * * *

Historia zna takich przypadków wiele. Szczęśliwy związek, miłość aż po grób aż nagle ni stąd ni zowąd ktoś w tej relacji znajduje kogoś na boku, druga osoba cierpi. Nie ma w tym nic mega specjalnego, żadnego też zdziwienia ludzi z bok, bo nie oni pierwsi nie ostatni.

Tylko co dalej? Jak ruszyć kiedy jest się tą ‘pokrzywdzoną’ osobą? Nie ma na to prostej odpowiedzi, każdy przechodzi rozstanie inaczej, ale w każdym przypadku pewna jest jeszcze jedna rzecz, którą wszyscy potrzebujemy - to czas. Bo tylko on może nas wyleczyć. Kolejne dni, tygodnie, miesiące sprawią że to co tak strasznie bolało, będzie powoli ustępować. I na pewno pomoże tu choć trochę postawienie na siebie, zajęcie głowy i skupienie się na swoich potrzebach. Ale w wolnych chwilach, niestety, wiadomo co będzie w nas siedziało. I w takich momentach marzymy o tym żeby zasnąć i obudzić się za co najmniej pół roku, choć i to może być za mało.

Poza przysłowiowym czasem który leczy rany inną receptą jest totalna odcinka. Nie ślęczyć nad wspólnymi zdjęciami, nie rozpamiętywać tego jak było fajnie. Skupić się na bieżących sprawach, nie szukać nowych relacji na siłę. W życiu piękne jest to, że nie znasz dnia ani godziny kiedy może cię spotkać wielkie szczęście. Nie zaplanujesz tego, nie ustawisz wydarzenia na dany dzień. To los, ten mały sku*wiel, i przeznaczenie uwielbiają płatać figle. Wtedy relacja na która patrzysz zupełnie innym okiem staje się dla ciebie coraz ważniejsza. Aż w końcu przejmuje cię totalnie. Od stóp do głów. I doświadczyć możesz tego tylko jeśli pozostawisz stare sprawy za sobą. Bez porównań nowej osoby do tej z przeszłości, bo to nowa karta, którą dopiero zaczynacie pisać, nie ubrudźcie jej na starcie swoimi uprzedzeniami.

I to właśnie jest najlepszy lek - nowe zauroczenie. Do niektórych przychodzi szybko, dla innych potrafi się strasznie ślimaczyć, ale gdy już doświadczymy strzału Kupidyna, to przestaje się prawie wszystko liczyć. Prawie, bo podchodzimy do kolejnego ‘zakochania’ z dystansem, na spokojnie… A przynajmniej próbujemy. Zaraz znowu pojawia się mnóstwo endorfin, motylki w brzuchu i ten mimowolny uśmiech na samą myśl o tej osobie. Brzmi pięknie, ale nowe zauroczenie jest najrzadziej spotykanym lekiem po rozstaniu. I nie można go mylić z przelotnymi znajomościami.

Nie zakochamy się jednak tydzień po rozstaniu. Złamane serce będzie dawało się we znaki jeszcze jakiś czas. I po raz kolejny… nie ma wyraźnie wyznaczonego okresu na nową miłość, a szkoda, bo jakie życie byłoby o wiele łatwiejsze.

Co się działo dalej z bohaterem anegdotki ze wstępu? Swoje musiał odcierpień, ale pomogło mu to, dziś może określić się jako mężczyzna, nie chłopak. I ma się świetnie, jest teraz bardziej świadomy, w szczęśliwym związku, ze wspaniałą kobietą i liczy, że będzie już tylko lepiej. Skąd to wiem? Bo przeżyłem to ja, Major.

Tak więc dla wszystkich: nie załamujcie rąk, nie róbcie głupot. Gdzieś jest ktoś Wam pisany, być może nawet nie zdajecie sobie sprawy jak blisko. I wtedy będzie najlepiej na świecie. Amen!