Dorosłość (?) kobiet

Ostatnio na facebooku wpadła mi w oko informacja z pasku bocznego: Damian XXX lubi zdjęcie użytkownika Katarzyna YYY. Niby to zwykłe powiadomienie jakich dziennie przewijają się setki, a jednak zwróciło moją uwagę. Dlaczego? Otóż Kasia prawie 10 lat temu był jedną z najładniejszych dziewczyn w liceum, nie widziałem jej jednak na żywo od tamtego czasu, gdzieś parę lat temu mignęło mi bodajże zdjęcie, które wskazywało, że jest z pewnym „piłkarzem” grającym 3 lidze.

Dziś ten piłkarz pracuje w hurtowni w Niemczech a Kasia… No właśnie! Co u tej licealnej Bogini!? Została modelką?! Prawniczką?! No chociaż panią sekretarką? Nie! Jak doniósł mi jej profil fb - Katarzyna, już nie Kasia, mieszka w Norwegii, ma dwójkę dzieci, wygląda jakby miała trzecie w drodze (chociaż w komentarzach pod zdjęciami gwarantuje, że nie będzie miała) a jej partnerem jest na pierwszy rzut oka ponad 10 lat starszy, łysiejący i z dobrym bojlerem Piotr. Chociaż po głębszej analizie jego profilu, dowiedziałem się, że nie jest od niej starszy ponad 10 lat, a 2.

Odkrycie obecnego życia Kasii Katarzyny było dla mnie wodą na młyn… zwłaszcza, że na jednym zdjęciu sprzed XX lat była z innymi miss liceum, wszystkie oznaczone i wystarczyło tylko wejść na ich profile, aby dowiedzieć się historii ich życia.

Wynik? Na pięć dziewczyn, za którymi szalała większość męskiej części szkoły – cztery mają już co najmniej jedno dziecko, dwie są po ślubie. I te wszystkie z dziećmi wyglądają nie na 9/10 a na 3/10, max 4/10. Jednak każdy widzi, że brakuje informacji o tej piątej, otóż już w liceum Ania wydawała się na najbardziej ogarniętą z ich towarzystwa. Dziś z jej profilu widzę, że skończyła Uniwersytet Medyczny i pracuje w szpitalu w Anglii. Wygląda wciąż bardzo korzystnie.

Czy jej się udało? Ciężko określić to jako sukces, zrobiła wykształcenie, ma pracę w zawodzie, co prawda nie w Polsce, ale ma! W dodatku jest w jakimś dłuższym związku, ma fajne mieszkanie (detektyw z galerii zdjęć level pro) i chyba jej się dobrze żyje.. więc można powiedzieć – że jej się udało.

Ale co się kryje wg mnie pod słowami ‘udało się’. Przecież dla tych czterech koleżanek Anii może te dzieci i życie na koszt partnera/męża (tak, z fejsa wnioskuję, że żadna z nich nie ma pracy) jest sukcesem? Jeśli tak – to serdecznie im współczuje. Teraz prawdopodobnie dziesiątki czytelniczek poczują się urażone, ale po prostu wg mnie życie na czyjś koszt i ograniczanie się tylko do bawienia dzieci (oby wszystkie były planowane, aż tak się nie zagłębiałem) jest po prostu mega słabe. Dlaczego? Bo to potrafi każdy!  I teraz słyszę to oburzenie huurrr duurrr co on pisze, jak to każdy! Ano każdy kto postawi na opiekę nad dzieckiem – uwaga, uwaga, szok i niedowierzanie – będzie dobrym rodzicem. I nie musi to być nawet kobieta, może być po prostu tata. Jak będzie trzeba to nakarmi, przewinie, wyjdzie na spacer, kupi ciuszek – tak, da się to wszystko zrobić będąc mężczyzną, więc być matką nie jest żadnym usprawiedliwieniem! Dla chcącego nic trudnego, więc tekst w stylu „jestem mamą na cały etat hehehe” - jest to po prostu najtańsza wymówka.

Idąc dalej w odszukiwaniu dziewczyn które kiedyś uznawane były za prześliczne trafiłem na profil kolejnej niegdyś osiedlowej piękności. Dwójka dzieci, pod zdjęciami masa komentarzy rodem z osiedla właścicieli BWM, przepychanki słowne i ustawianie się na rozmowy w cztery oczy. A do tego udostępnienia tego typu treści:

(takie obrazki robią ewidentnie kobiety z problemami, dla innych kobiet z problemami. Że niby je ktoś rozumie... i w sumie mają racje, bo kobiety z problemami pewnie się rozumieją)

Kiedyś mogła mieć każdego, a wybierała tylko kolejnych drani, którzy byli z nią, bo była fajną dupą. Ona chyba o tym wiedziała, ale nie myślała przyszłościowo. Dziś prawdopodobnie oddałaby królestwo za cichego informatyka który zarabiałby 10.000 miesięcznie… A ona mogłaby być dalej księżniczką, taką o 10 lat i 10 kilo starszą.

Jednym z największych błędów w życiu jest... zbyt szybkie zakładanie rodzin. Argumenty, że przecież moja mama, babcia, pra babcia w wieku 19 lat miała trójkę dzieci i męża, są po prostu żałosne. Nie można porównywać obecnych czasów do nawet końcówki XX wieku. Teraz światem rządzi pieniądz, miłość jest fajna, ale jeśli Twój partner zarabia grosze, a do tego ma pracę jako ochroniarz w galerii handlowej i brak jakiegokolwiek planu na przyszłość, to choćbyś go kochała najbardziej na świecie to czujesz, że to nie jest pewny grunt, że nie zapewni on Tobie i dzieciom godnego życia. I wtedy albo akceptujesz życie w niedoli albo dla dobra siebie zmieniasz partnera. Gorzej jeśli już masz z nim dzieci, więc zarazem gwarancję jego mniejszej lub większej obecność w życiu już na zawsze.

W tekście przeszedłem od pojedynczego zdjęcia na facebooku po wygarnianie młodym  matkom. I wiem, że żadna z nich nie przyzna się do tego, że dziecko popsuło jej życie, naiwnie wierząc w cud rodzicielstwa i że to jest w życiu najważniejsze… Ale nie musicie robić dobrej miny do złej gry, bo pozostaje nam tylko współczuć, a Was zrozumieją jedynie inni młodzi rodzice. #taka prawda

Co poszło inaczej w życiu Ani? Otóż, jako jedyna skończyła studia i postawiła na własną karierę oraz przyszłość. Tylko dwie z pięciu w ogóle spróbowały wyższej edukacji. Dlaczego uważam, że studia jej pomogły? Przede wszystkim wybrała dobry kierunek, dodatkowo chodząc regularnie na zajęcia przez 5 lat trzeba o siebie zadbać – pod każdym względem. Postawiła na siebie i niezależność. Czy jej się opłaciło? Patrząc z boku – tak, jak najbardziej. Ale co powiedzą jej koleżanki? No wiadomo… że to one wygrały życie, mają (?) kochających (??) facetów (???) i dzieci, więc argumentują swoją pozycję w społeczeństwie tekstem - rodzina jest dla mnie najważniejsza.

I na pewno 10 lat temu powiedziałaby to samo, kiedy latały za największymi kozakami w szkole. Na pewno.